Doe maar Florence …
19 september 2018. Elsje’s MC zou Elsje’s MC niet zijn als we onze ambitie’s elk jaar verhogen. Kortom even fietsen in Toscane, even met zijn allen heen en weer. Natuurlijk gesplitst reizen dus; Jurgen en Joep – onze ZZP’ers – raasden de bescheiden 1272.8 kilometer op woensdag in een dag naar Villa Le Monache in de heuvels van Toscane. Vlak bij het wereldberoemde plaatsje Molina del Piano. De Villa werd beheerd door de vrouwelijke versie van Kato en haar grens hond. Maar wat een plaatje, die Villa. Jurgen en de schrijver dezes dachten donderdag “even” een tochtje te maken in de omgeving op onze MTB’s. Na een dag vloeken, klimmen, vallen, verdwaald te zijn geweest in een gebied waar een mountainbike zijn naam eer aan deed, vonden we in het donker onze Villa terug…. Pfffff is een understatement en Jurgen nog bedankt voor het steeds weer roepen van “ … We zijn er bijna! …”
Ondertussen vlogen de rest van ons – Hans, Hans, Arnold en Arno – loonslaven dus, comfortabel per vliegtuig en werden avonds per taxi … respect want oprijlaan naar de Villa leek wel het geitepad van de Mont Blanc…. afgezet, hoewel prijs meeviel.
Vrijdag, na een fantastisch ontbijt, twee stalen rossen opgetuigd en de rest opgehaald in Arezzo, op pad de heuvels in. Via Hans N. [echte naam is bij Redactie bekend] hadden we een lunchbestemming gevonden … Jo en Tonny – voormalige eigenaren van Cafetaria Graft uit Oisterwijk … wilden ons graag ontvangen in hun huis. Ook deze fietstocht was geen appellepap en onze benen verzuurden per km klimmen. Goede traditie om ook vlak voor aankomst bij Jo en Tonny de VV Joep kwijt te raken maar die werd gered door Jo… Joep was net in pure wanhoop aan het bidden geslagen maar … zoals altijd … niemand luisterde. De lunch in Casa dei Boschi was in één woord fantastisch en de zelfgemaakte limochello … Toppie Jo(ppie)! Wat zagen we op tegen de terugtocht. Gelukkig bleek het een grote en lange afdaling te zijn. Moe maar voldaan kwamen we terug in Arezzo waar we op het plein voor de kerk, op een muurtje, ijsjes en drankjes genuttigd hebben … Verrukkelijk! Na het douchen in Le Monache met zijn zessen in de Audi A4 schuivend het geitepad af en naar een restaurant in de buurt. Eten dikke mik, bediening was niet om over naar huis te schrijven, niet gedaan ook. Een paar Brave Hearts hebben bij terugkomst in de Villa nog het zwembad geterroriseerd en een rubber boot opgeblazen.
Zaterdag was Florence dag … Cultura dus … en we hadden een georganiseerde fietstocht geboekt onder leiding van onze bloedmooie gids uit … Utrech! Jammer dat er ook nog Belgen in de groep zaten maar wat hebben we genoten van alle verhalen en gebouwen … Alle hoogte punten van Florence gezien, inclusief de Ponta Vecchio en de Duomo, veel kwajongensgelach en met het mooie weer een topbelevenis! ‘s Middags wandelend en regelmatig stoppende voor een drankje en happie deze mooie stad verder bekeken. Ijsje mocht niet ontbreken en ook hebben we ons verwonderd over alle uitvindingen van Leonardo da Vinci, leuk museum! Prima eettent ‘s avonds geboekt en voldaan huiswaarts gekeerd.
Zondagmorgen vroeg … de morning after … De twee J’s vroeg op pad om “even” terug te rijden naar Oisterwijk. A la Top Gear de rest op hun gemak per vliegtuig maar niet voordat ze in Florence in de Bistro Santa Rosa genoten hadden van … Un pranzo abbondante … Jurgen en Joep hebben onderweg bij Raststatte 23, Mainz am See, ook een broodje Frankfurter gegeten… grrrrr!
Een weekend om niet snel te vergeten: Elkaar, afzien, emoties, zon, drank en lachen. Een Villa Le Monache die absolute klasse is! Wat wil een mens meer en zoals Plato al zei … Wijn is fijn!
