Hoe een Achterhoek een schitterende ontdekking werd…
Toen de COVID storm een beetje geluwd was en de vieze voorzitter van ons kluppie vond dat we er weer eens uit moesten – vonden onze vrouwen trouwens ook – kwam hij met het idee van rondje Achterhoek. Erg mooi volgens hem. Nu volgen we in principe geen adviezen van hem op maar bij gebrek aan beter wij op zaterdag 31 juli voor een lang weekend naar Vorden waar Hotel Bakker onze uitvalsbasis werd.
Gewapend met een batterij electronische apparatuur op het stuur van de VV en ook de beroemde groene knooppunten kaartjes hebben we een aantal dagen de Achterhoek onveilig gemaakt. En zoals vaak: Schitterend weer en veel goede zin het ene na het andere fietspad met onze MTB’s bedwongen.
De Achterhoek is schitterend. De rust, het coullissen landschap, schitterende stromen en beken, kastelen en afwisseling van weilanden, bossen en heide. En dan de rit – inclusief pontje – over de Ijssel, naar Deventer. Schitterende en gezellige stad waar we zeer lekker gelunched hebben. Maar vooral de stilte in dit streek pareltje in Oost-Nederland is iets wat is blijven hangen. Wel jammer dat wij daar met onze grote bekken luid tetterend door heen fietsen maar je kunt niet alles hebben. Dieptepunt bereikten we toen we langs een veld met mooie bloemen fietsen (merk bloemen onbekend) en we memories kregen van ooit een trip in Engeland – voor de Brexit. Spontaan dus een foto gemaakt van onze goddelijke lijven in de bloemenpracht door een langsfietsend (waren niet zo lang trouwens) gezin te dwingen ons te vereeuwigen. Zou zo in de LHBTIQZOFFGJA kalender passen….
Blijft wel jammer dat Hans – we leave in the middle welke – het verschil niet wist tussen een aardbei en een banaan toen we boereneis zaten te smikkelen op een ongelooflijk ongezellig terras. Maar dat was ook het enige want wat hebben we veel gestopt voor koffie met…Elk excuus voor een bakkie Truus. En omdat de wereld ook zonder ons doordraait in Almen ontmoeting gehad met onze Matthijs van de nieuwe kerk die in het wild in zijn stamhotel op het terras een koffie zat te doen. Praatje pot gemaakt ook namens Piet de Visser – buurman VV – die hij goed kende! Hij wilde graag op de foto met onze VV ook nog eens omdat het niet vaak voorkomt dat hij een bekende VV tegenkomt.
Na elke rit keerden we terug bij Hotel Bakker, werd het terras onveilig gemaakt en menig Texels schumkopske genuttigd. In het zonnetje, slap lullen en bitterballen, wat wil een mens nog meer. Hotel Bakker is trouwens uniek. Waanzinnig eten, veuuuuuul, en personeel zo weggelopen uit Faulty Towels speciaal onze ober die ons bediende aan onze eigen stamtafel op het terras. Zijn humor was zo droog dat we blij waren dat er water op tafel stond. Mysterie blijft wel dat er iets was met een dubbele boeking op een kamer maar onze VV wist dat te pareren. Toch nog eens aan hem vragen….
Weinig pech gehad behalve Hans zijn fiets. Geen heuveltje te zien maar toch zijn as kapot getrapt. Kan niet aan zijn kracht liggen. Wij door gefietst met belofte hem op te halen… Later. Maar ja, gezellig op het terras, Texelse biertjes en plotseling reealiseerde iemand zich dat Hans nog ergens in het gras lag op ons te wachten. VV – drinkt niet – racen en gelukkig lag zijn fiets er nog en hij ook. Sorry Hans, half 10 avonds was ruim Brabants kwartiertje te laat……
Afsluiting van dit weekend waarin het lachen om alles, flauwer dan flauwe humor en lol voorop stonden was een bezoek aan Kasteel Vorden. Uniek inkijkje in een bewoond kasteel !
Kortom: Hoe mooi Nederland is en onbekend. En hoe leuk wij zijn; tenminste dat vinden we zelf!
