On tour, London – Brighton …
Voor Elsje’s MC is inspanning ontspanning. Zowat elke zondagochtend op de fiets, in het mooie Brabant met koffie na op het gezelligste terras van Oisterwijk, maar nu was het weer de Tijd voor onze jaarlijkse buitenland trip.
We schrijven donderdag 7-09. Het programmabuukse van Hans gaf aan dat we per auto naar Brighton zouden rijden, waar we een huisje aan de kust hadden. De weersvoorspelling zag er goed uit: 3 dagen 100%, 60% en 80% regen. Dit keer geen hotel maar een huisje aan de kust. Bij aankomst meteen maar eens de pub in. Je moet tenslotte eten en drinken…. Op Tijd naar bed om de volgende dag een echte inspanning te gaan leveren.
De volgende ochtend bleek achteraf iets ongelooflijks te zijn. Nog nooit hadden we samen in een huisje gezeten. Afspraken maken doen we ook niet echt. Maar alles liep alsof we niets anders gewend waren. Eieren met spek werden gebakken door Arnold, broodjes belegd door Hans, thee gezet en jus ingeschonken door Jurgen. Iedereen deed iets en alles liep gesmeerd. Top! Maar dan. De klassieker Londen – Brighton stond op het programma. De weersvoorspellng was voor dag 1 volledig juist. Vanuit het huisje moesten we eerst naar het treinstation fietsen. Afstand ongeveer 4 km. Na 500 meter werden we getroffen door een lekke band. Door de enorme wind en regen (voelde als hagel) was de communicatie slecht en viel de groep uiteen. Uiteindelijk elkaar weer gevonden bij het treinstation. Daar nieuwe binnenbanden gekocht. In de trein de band vervangen, dat gaat best en levert veel dankbare blikken op van medereizigers, en dan op weg naar Londen. Daar aangekomen meteen van start gegaan. Eenmaal op de fiets ging het opnieuw gesmeerd. We moesten eerst Londen uit voordat we echt gas konden geven. Onderweg geluncht bij de plaatselijke De Tijd welke daar The Dog and Duck heet en volgens Joep over bijzondere (zwaarte) krachten beschikt. Over de Surrey Hills met als hoogtepunt Ditchling Beacon op de South Downs hadden we na 100 km fietsen, met 1200 hoogtemeters en 30mm regen ons portie wel gehad.
Op zaterdagochtend scheen zowaar de zon, nog wat gefietst maar daarna heerlijk geluncht aan het strand. Na terugkomst douchen en de auto inladen van Joep. Er was een kleine logistieke uitdaging maar die wisten we perfect op te lossen door vier fietsen in / achter de auto te plaatsen met daarop de bagage. Zo reed Joep, uitgezwaaid door zijn makkers, naar zijn afspraak toe. We zouden hem de volgende dag weer ontmoeten op Goodwood Revival. De vijf achtergebleven musketiers gingen vervolgens met de auto naar het voetbalstadion om de wedstrijd Brighton – West Bromwich te gaan kijken. Voetbal in Engeland is erg populair. 85% van de kaarten bij Brighton zijn seizoenkaarten. Je mag dus van geluk spreken dat je een kaartje kunt bemachtigen. Bij het stadion hebben ze een anti auto beleid. Of je komt met de trein of een pendelbus. Er zijn wel een aantal parkeerplaatsen, maar die moet je reserveren. Toch maar proberen om de auto daar te slijten maar helaas. Dan is het mooi om te zien dat de boeren die bij het stadion wonen, parkeergelegenheid aanbieden. De auto weggezet bij een boer die tevens ook een snackbar heeft! Na een geweldige wedstrijd gezien te hebben, die met 3-1 door Brighton werd gewonnen, werd het ons duidelijk waarom deze boer een snackbar heeft. Het verkeer staat na de wedstrijd helemaal vast, tijd genoeg om te snacken. Vervolgens thuis een bizar spelletje gespeeld, waarbij de essentie is dat je punten verdiend door elkaar te ontwormen. Details bij Arno. Hierna maar weer eens de maaginhoud aanvullen. We hadden gereserveerd bij een pub die in de top 5 van Brightons beste pub stond. Daar aangekomen bleek het de pub te zijn waar we ook al donderdagavond hadden gegeten. Dus….. op naar de Italiaan. ’s Avond nog wat gewormt en daarna naar bed.
Zondag hebben we het weekend afgesloten met een bezoek aan het Goodwood Revival to the fifties festival, waar 60.000 Engelsen gekleed in de mode van toen en 6 Oisterwijkers op een klassiek racecircuit met brullende Bugatti’s en overvliegende Spitfires aan de champagne nippen. Daarna was het tijd om te gaan. Het was een geweldig weekend, druk en divers, nat en droog maar vooral iets waar we later van zeggen: toen was geluk heel gewoon.
